Toen Marian Ponte in 1999 borstkanker kreeg en een operatie moest ondergaan, zei ze tegen haar man: “Dirk, als mijn borst er straks af is, mag je best bij me weggaan hoor...” Dirk ging niet weg. Hij was vastbesloten om sámen de loodzware strijd tegen de kanker aan te gaan. Uiteindelijk duurde deze strijd meer dan 18 jaar. Al die tijd leefden Marian en Dirk tussen hoop en vrees. Intussen probeerden ze zo veel mogelijk van het leven te genieten, samen met hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkind. Op 18 maart 2018 overleed Marian. Ze werd 65 jaar.

Kanker heeft niet alleen een enorme impact op de patiënt, maar ook op diens naaste omgeving. Zoals Dirk Ponte het verwoordt: "Het hele gezin heeft kanker, niet alleen degene die ziek is." Immers: ook de partner en andere gezins-/familieleden leven tussen hoop en vrees, en doen daarnaast alles wat zij kunnen om hun zieke vrouw, man, vader, moeder of kind liefdevol te verzorgen. Om al deze mantelzorgers een hart onder de riem te steken, besloot Dirk te vertellen hoe hij de ziekte van zijn vrouw Marian heeft beleefd. Daarnaast hoopt hij met dit boek extra aandacht, respect en begrip te creëren voor alle mensen die met kanker of een andere vreselijke ziekte te maken krijgen.